Z uwitego gniazdka przygląda się nam ptaszek. Wiosnę zwiastuje też narcyz który umila czas zapachem. Witki wierzbowe wypuściły już puszyste bazie.
Otulina z brzozowej kory rozjaśnia kompozycję inspirowaną stylem wegetatywnym.
Zapach bukszpanu wprowadza w świąteczny nastrój. Zasiadajmy więc do stołu i świętujmy!
Złoto to symbol wyjątkowych chwil, bogactwa, obfitości. Czy nie takie są święta?
Za oknem opadają z drzew ostatnie listki. Robi się ponuro i chłodno. Trzeba tą atmosferę ocieplić. Rozpoczynamy tworzenie świątecznych dekoracji. Tym razem nawet zgodzę się z odrobiną blasku złota.
Aby nie było zbyt dostojnie wianek który można położyć na stole lub powiesić wykańczam stronicą dawno i wielokrotnie przeczytanej książki. W ten sposób wplatam to co lubię: recykling. Coś do czego już nikt nie zaglądał, co uznane było za zepsute, wraca do nas w nowej formie i upiększa nasze święta.
Aby oswoić złoto i dodać mu trochę naturalności mieszam, mącę i dodaję trochę naturalnego, jasnego suszu. Ten zazwyczaj pasuje do każdego wnętrza. W swojskie się wtapia, zimne ociepla. Kilka orzechów, szyszek, symbole dobrobytu i płodności zapowiadające dobry rok… Kropką nad „I” są gałązki. Świeca czeka na zapalenie w wigilijny wieczór. Ogień to symbol bez którego nie obejdzie się w te święta.
